Meša Selimović je rođen 26. aprila 1910. godine u Tuzli. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju. 1930. upisao se na studijsku grupu srpskohrvatski jezik i jugoslovenska književnost Filozofskog fakulteta u Beogradu. Nakon završenih studija na Filozofskom fakultetu u Beogradu, do pocetka Drugog svjetskog rata, radio je kao profesor gimnazije u rodnom gradu. Zatvoren 1942., a 1943. našao se na slobodnoj teritoriji. Ucestvovao je do kraja rata u borbi protiv okupatora.

    Poslije rata je jedno vrijeme radio kao univerzitetski nastavnik u Sarajevu. Potom obavlja niz visokih dužnosti u kulturi (bio je direktor Bosna-filma, direktor Narodnog pozorišta i, konačno, glavni i odgovorni urednik u izdavačkom preduzeću "Svjetlost" u Sarajevu).

    Zbog prigušenog sukoba sa tadašnjim političkim rukovodstvom u BiH, manifestovanog pojedinačnim gestovima, izjavama i natpisima, napušta Sarajevo i prelazi u Beograd. Nastavlja sa objavljivanjem svojih djela. Bio je prozaist raznovrsne tematske i žanrovske orijentacije. Počeo je sa književnim radom relativno kasno, prozom sa ratnom tematikom, da bi potom svoj literarni rad usredsredio na refleksiju i univerzalne teme: čovjek, njegova egzistencija i sudbina.

    Njegov književni opus obuhvata pripovijetke:

• "Prva četa" (1950)
• "Tuđa zemlja" (1957)

romane:

• "Tišine" (1961)
• "Magla i mjesečina" (1965)
• "Derviš i smrt" (1966)
• "Tvrđava" (1970)
• "Ostrvo" (1974)

studije i eseje:

• "Za i protiv Vuka" (1967)
• "Eseji i ogledi" (1966)

    Njegov autobiografski spis "Sjećanja" (1957) govori o pišćevom životu, književnom radu i nekim književnim i kulturnim događajima i ličnostima.

    Puni uspjeh postigao je romanom "Derviš i smrt" (1966). Ovaj roman je osvojio sve značajnije domaće književne nagrade. Slijedi, takođe, značajan roman "Tvrđava" (1970). Ova djela prevode se i objavljuju i u drugim zemljama. Selimović je umro u Beogradu, 1982. godine.